DOPIERO JUTRO BĘDZIEMY WIEDZIEĆ CO DZISIAJ MIAŁO SENS
 
Zbąszynek, kolej i ja - Historia - opis
  MIŁOSZ WITA NA SWOJEJ STRONIE
  Moje miejsce na ziemi MAPA
  ZBĄSZYNEK - historia
  TRAKISZKI - Polski koniec świata
  POCIĄGI w ZBĄSZYNKU
  Tajna stacja Kosieczyn
  Trochę o kolei w GORZÓWIE Wlkp.
  => Historia - opis
  => FOTO Gorżów 1987 rok
  Dworce Drezdenka
  Moja ulica "od 20 lat wstecz"
  ZBĄSZYNEK DZISIAJ
  Kolej w Zbąszynku .
  Modele Samochodów
  DREZDENKO
  POCIĄGI w POLSCE do 1990 roku
  SYCÓW i okolice
  Linia Kępno - Namysłów
  Linia Gorzów Zieleniec - Kostrzyń
  Plany budowy niektórych kolei
  Plany niektórych stacji
  Linia Gołgap - Olecko
  STARE DWORCE
  LOKOMOTYWY P.K.P. 20 lat temu.
  Opisy linii kolejowych
  Tych miejsc nigdy nie zapomnę
  Samochody PRL u
  Niektóre eksponaty
  Linia Skwierzyna - Stare Bielice.
  Linia Kępno - Oleśnica
  KĘPNO - stacja
  Linia Kętrzyn - Węgorzewo
  Stare tory otaczajace Zbaszynek
  Zbąszynek FOTO
  GALERIA - pilne ale w budowie
  Kolejne strony
Budowa kolei w Gorzowie .

Drugą linią kolejową, której budowa okazała się dla miasta bardzo potrzebna była linia Gorzów - Międzyrzecz. Jej budową zajęto się bliżej w 1890 roku. Jednak jej wykonanie udało się miastu dopiero po wielu trudnościach i przy długich oporach.
Jedynie zapewnienie miasta, że ze strony kosztów powstałych w powiecie międzyrzeckim i przy najmniej 2/ 3 kosztów związanych z jej budową w powiecie gorzowskim, będą pokrywane przez miasto, przekonała sejmik ówczesnego powiatu gorzowskiego do wyrażenia zgody na jej budowę. Jednakże warunek, od którego miasto uzależniło swoją deklarację, a dotyczący doprowadzenia nowej linii do linii głównej, został spełniony dopiero w 1898 roku, podczas gdy sama linia za wyjątkiem miasta nad Wartą była gotowa w 1893 roku.
Również budowa linii Gorzów - Myślibórz oraz Gorzów - Sulęcin powstawała ponad 10 lat jedynie w stadium projektów.
Podczas gdy ich plany były gotowe już w 1897 roku ostateczną zgodę na budowę uzyskano dopiero w 1912 roku po długoletniej budowie.
Linia do Sulęcina odgałęziała się od tej do Międzyrzecza w Zieleńcu ( Rosweise).
W 1897 roku przygotowano również projekt budowy linii Słońsk - Kostrzyń, która jako nadwarciańska miała być prowadzona dalej przez Krzeszyce do Gorzowa, został wstrzymany w ostatniej chwili pomimo zawartych umów.
01.08.1912 Roku oddano do eksploatacji linię Sulęcińską a 05.11.1912 myśliborską.
Budowa kolei w Gorzowie miała znaczącą rolę w rozwoju miasta, jego handlu oraz przemysłu
Pokazują to już dane jeszcze z 1892 roku, a jeszcze wyraźniej, dalsze z kolejnych lat aż do wybuchu wojny.
Cały ruch osobowy i towarowy w tych 21 latach wzrósł ponad trzykrotnie, podobnie ruch towarowy.
Jedynie w przewozie drobnego bydła odnotowano spadek o 60 %.
W 1892 roku sprzedano w Gorzowie już 162976 biletów, w1900 256548, 1818 885570 sztuk.
W czasie wielkiej inflacji w roku 1924 597248, sprzedano sztuk.
W 1918 roku sprzedano już 885570 biletów.
W czasach wielkiej inflacji, w roku 1924 sprzedano 597248 biletów.
Do rozbudowanych obiektów kolejowych Gorzowa należały dwie stacje po drugiej stronie Warty.
Do dworca głównego należała lokomotywownia, ekspedycji dwie sekcje drogowe oraz Urząd Maszynowy przy ulicy Dworcowej12.
Wszystkie obiekty należały do Reischbahndirektion Osten ( Dyrekcja Kolei Wschód) z siedzibą we Frankfurcie / Oder.
W 1887 roku była gotowa hala dworca z okienkami kasowymi, informacją i odprawą bagażu.
Wewnątrz hali znajdowały się również kioski z gazetami, kwiatami i słodyczami.
Pomyślano również o zakładzie fryzjerskim.
Jedna z poczekalni mieściła nawet ogródek kawiarniany.
Przy wejściu na perony oczekiwali bagażowi.
Z obu wysoko położonych peronów prowadziły trzy tory w kierunku wschodnim i zachodnim.
Przez tunel przechodziło się do peronów warciańskich, skąd odjeżdżały pociągi do Skwierzyny ,Międzyrzecza , Sulęcina oraz do Myśliborza .
Oprócz tego istniało istniało20 torów stacji towarowej.
Jazda pociągiem do Berlina trwała tylko 1 h i 50 minut.
Już od połowy stycznia 1945 roku przez miasto przejeżdżały pociągi ewakuacyjne z leżących dalej na wschód terenów. Mieszkańcy Gorzowa z wielką ofiarnością zaopatrywały uciekinierów w jedzenie i ciepłe napoje.
Gdy w nocy z 28 /29. 01. 1945 Roku ustał ruch pociągów ewakuacyjnych przez Gorzów, było widać, że następnym krokiem będzie ewakuacja Gorzowa. Dzięki ofiarnej postawie kolejarzy, wielu mieszkańcom miasta udało się ewakuować koleją.
Rozdział historii kolei w Gorzowie zamyka tragiczny wypadek.
Jako ostatnie niemieckie pociągi wyjeżdżały z Gorzowa pociąg ewakuacyjny i pociąg pomocniczy – 30. 01. 1945 roku około godziny 20. 00 ze stacji towarowej.
Pociągi te miały zawieść do Kostrzyna ostatnich gorzowskich kolejarzy oraz oddział saperów, który wysadził w powietrze mosty na Warcie.
Na stacji w Łupowie wśród ciemności, pociąg pomocniczy wjechał w tył pociągu ewakuacyjnego.
Jego ostatni wagon, zajmowany głównie przez kolejarzy sekcji drogowej został rozpołowiony wzdłuż i wyrzucony z toru, poczym stanął w płomieniach.
21 kolejarzy swój tragiczny wysiłek, z którym ratowali innych do ostatniej chwili, zapłaciło życiem, pozostali kolejarze odnieśli ciężkie obrażenia.

 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja