Zbąszynek, kolej i ja - Nasyp kolejowy Zbąszyń

Fragment linii kolejowej Zbąszyń – Międzyrzecz.
Odcinek toru Zbąszyń – Dąbrówka Wielkopolska.

W 1880 roku zapadłą decyzja o powstaniu połączenia kolejowego Zbąszyń – Międzyrzecz.
1885 – oddanie odcinka Zbąszyń – Międzyrzecz do użytku.
Na długości 3 kilometrów, Ze Zbąszynia pociąg jechał na „wspólnym” nasypie (usypanym oddzielnie), gdyż kolej Marchijsko – Poznańską oddano do użytku w 1870 roku), poczym odgałęział się na północ.
Zbąszyń – Dąbrówka – 7.2 kilometra
Kosieczyn – Dąbrówka – 3.2 kilometra.
W Zbąszyniu znajdował się oddzielny peron Międzyrzecki.
W 1920 roku przerwano tor 4 kilometry od, Zbąszynia, co miało związek z nowopowstała granicą państwa.
Zamknięty odcinek już nigdy nie był używany i przeszedł w zapomnienie, gdyż tuż po jego zamknięciu Polacy nie widzieli konieczności dojazdu do niemieckiego powiatu Międzyrzecz.
Jego rolę przejął tor powstał w 1920 roku poprowadzony pomiędzy ówczesnym dziś nieczynnym fragmentem magistrali wschód – zachód wybudowaną w 1885 roku linią Międzyrzecką, odgałęziający się od omawianego już w poprzednim programie powstałego 1923 roku przystanku osobowego Kosieczyn, umożliwiającego pierwszym mieszkańcom Zbąszynka od 1923 do 1930 roku dojazd do Międzyrzecza
Od nowej stacji Kosieczyn do Dąbrówki było 3.2 kilometra.
W 1930 roku otwarto odcinek toru o łącznej długości 3.2 kilometra do nowopowstałego dworca Zbąszynek a wspominane fragmenty traktów kolejowych odeszły w zapomnienie.