Nowa stacja celna i graniczna

 
Wyznaczona przez traktat wersalski granica wschodnia Rzeszy oddziela węzeł kolejowy Zbąszyń na linii Frankfurt – Poznań z Niemiec. Te liczne linie kolejowe, które łączyły się w Zbąszyniu, zostały tym sposobem przerwane i nie miały na terenie Niemiec żadnego punktu wspólnego. Poza tym brakowało po niemieckiej stronie stacji granicznej i celnej.
Aby zlikwidować tą niedogodność został wybudowany dworzec towarowy Nowy Zbąszyń.

W kwietniu 1923 zaczęto prace przy tej nowej inwestycji, że po krótkim już czasie ruch odbywał się przez Nowy Zbąszyń. który okazał się największą stację graniczną przy niemieckiej granicy wschodniej.

Duża część ruchu towarowego do Polski ma tu być zebrana i prowadzona dalej. Tak powstał nowy węzeł kolejowy, w którym łączą się linie ze środkowych i zachodnich Niemiec i dalej
z zachodnioeuropejskich państw przez Berlin do Polski – Warszawy – Moskwy z tymi z Saksonii przez Cottbus – Guben, do którego także dociera ruch ze Śląska i Pomorza. Nowo wybudowane części linii uzupełniają dalej przerwane przez pociągnięcie granicy połączenie między północą
i południem wzdłuż wschodniej granicy Niemiec.

 Wybudowanie dworca Nowy Zbaszyń oraz praca na nim przyciągnęły za sobą naturalnie dużą liczbę ludzi, którzy musieli zostać zakwaterowani. W ten sposób powstały bloki mieszkalne i ciągi ulic.